Baby Life Rescue Centre
Door: Willeke Zeijlemaker
Blijf op de hoogte en volg Willeke
05 Januari 2013 | Kenia, Mombassa
Zoals afgesproken, kwam Peter de vader van Baby Life Rescue Centre me ide ochtend ophalen. Hij had een auto gehuurd, die
Peter. O. na ons weggebracht te ebben kon overnemen. We moesten nog een klein stukje met de matatu. De enorme "natuurlijke"ontstane drempels werden met een vaart genomen. Vanwege mijn lengte moest k het afen toe bezuren. Na een klein stukje lopen, herkende ik de omgeving van het filmpje.
Peter en zijn vrouw en de kinderen verwelkomden me.
Er waren 6 kinderen, waarvan 2 kinderen geadopteerd waren door Peter en zijn vrouw. Hun eigen zoontje had het prima naar zijn zin met de kleintjes. Er was nog meer hulp en allemaal gaven ze liefdevolle aandacht aan de kinderen. Het was heel mooi om te zien.
Roos, een meisje van 7 maanden, week nauwelijks bij me vandaan.
Zo lief. Dan gaat er wel wat door je heen... Ik mocht haar een beker met een soort fruitpapje geven. Zelf hield ze e beker stevig tussen haar knuistjes en aan haar mondje. Ze liet niet meer los en dronk aan één stuk door. Met enige kracht zorgde ik ervoor dat ze kleine slokjes nam.
Ik mocht mee lunchen. Er wordt 2 x warm gegeten op een dag. Het was een lekker linzenprutje met rijst. En mango toe.
De vrouwen,die helpen met de verzorging aten in de keuken, zittend op de grond. Dit is blijkbaar een gewoonte, want ook de hulp bij de andere Peter deed dit.
s'Middags kochten we soya melkpoeder voor Gift,een meisje van 6 weken. En toen weer terug in de matatu (met tv!) en met de tuk-tuk, waar ik trouwens bijna dubbelgevouwen in zit...
In de namiddag benik met vincent,een oud-vrijwilliger nog even naar winketjes iets verder op geweest. Het echte Mombasa, Alles gebeurt buiten, voor de kleine kraampjes. We hadden wel bekijks en er werd ook gegniffeld om ons. Vincent tracteerde me op een hale geroostrde maiskolf, die ik later grotendeeaan de scharrelende kippen rond het huis heb gevoerd.
Nog 1 nachtje in Mombasa. zo rustig als ik dacht dat het was, bleek het toch niet...
Vanwege de warmte staan de ramen open en dan komen er heel wat geluiden binnen. Swahilli sprekende donkere mannen stemmen, uit vele huizen geroezemoes van muziek, af en toe een tuk-tuk, en trekkarren, vaak met jerrycans gevuld met water, knarsend over de steentjes in het stoffige zandpad. Dit ging tot dep in de nacht door.
Zo rond 3.00 uur liet de 1e haan zich horen. Zijn gekraai werd in de verte beantwoord door andere hanen. De honden begonnen teblaffen. En de eerste bonte kraaien krasten er al weer lustig op los.
eE om 3.30 uur klonken de gebeden door de speakers vanuit de Moskee.
Vanaf dat moment ontwaakte Mombasa.
6.00 uur: koude douche en koffers inpakken.
Dat inpakken werdher-inpakken en door uiteindelijk met een plof op de koffer te gaan zitten kon hij dicht en op slot.
Na een ontbijt van witte boterhammen met jam en heet water met melk en een theezakje afscheid genomen.
Karibu! =welkom Asante=bedankt!
Morgen hoop ik over vandaag te schrijven. Ik ben nu inBlessed Camp!
Iedereen heelerg bedankt voor alle leuke reacties. Dat doet me goedin het verre Afrika! Asante!
Peter. O. na ons weggebracht te ebben kon overnemen. We moesten nog een klein stukje met de matatu. De enorme "natuurlijke"ontstane drempels werden met een vaart genomen. Vanwege mijn lengte moest k het afen toe bezuren. Na een klein stukje lopen, herkende ik de omgeving van het filmpje.
Peter en zijn vrouw en de kinderen verwelkomden me.
Er waren 6 kinderen, waarvan 2 kinderen geadopteerd waren door Peter en zijn vrouw. Hun eigen zoontje had het prima naar zijn zin met de kleintjes. Er was nog meer hulp en allemaal gaven ze liefdevolle aandacht aan de kinderen. Het was heel mooi om te zien.
Roos, een meisje van 7 maanden, week nauwelijks bij me vandaan.
Zo lief. Dan gaat er wel wat door je heen... Ik mocht haar een beker met een soort fruitpapje geven. Zelf hield ze e beker stevig tussen haar knuistjes en aan haar mondje. Ze liet niet meer los en dronk aan één stuk door. Met enige kracht zorgde ik ervoor dat ze kleine slokjes nam.
Ik mocht mee lunchen. Er wordt 2 x warm gegeten op een dag. Het was een lekker linzenprutje met rijst. En mango toe.
De vrouwen,die helpen met de verzorging aten in de keuken, zittend op de grond. Dit is blijkbaar een gewoonte, want ook de hulp bij de andere Peter deed dit.
s'Middags kochten we soya melkpoeder voor Gift,een meisje van 6 weken. En toen weer terug in de matatu (met tv!) en met de tuk-tuk, waar ik trouwens bijna dubbelgevouwen in zit...
In de namiddag benik met vincent,een oud-vrijwilliger nog even naar winketjes iets verder op geweest. Het echte Mombasa, Alles gebeurt buiten, voor de kleine kraampjes. We hadden wel bekijks en er werd ook gegniffeld om ons. Vincent tracteerde me op een hale geroostrde maiskolf, die ik later grotendeeaan de scharrelende kippen rond het huis heb gevoerd.
Nog 1 nachtje in Mombasa. zo rustig als ik dacht dat het was, bleek het toch niet...
Vanwege de warmte staan de ramen open en dan komen er heel wat geluiden binnen. Swahilli sprekende donkere mannen stemmen, uit vele huizen geroezemoes van muziek, af en toe een tuk-tuk, en trekkarren, vaak met jerrycans gevuld met water, knarsend over de steentjes in het stoffige zandpad. Dit ging tot dep in de nacht door.
Zo rond 3.00 uur liet de 1e haan zich horen. Zijn gekraai werd in de verte beantwoord door andere hanen. De honden begonnen teblaffen. En de eerste bonte kraaien krasten er al weer lustig op los.
eE om 3.30 uur klonken de gebeden door de speakers vanuit de Moskee.
Vanaf dat moment ontwaakte Mombasa.
6.00 uur: koude douche en koffers inpakken.
Dat inpakken werdher-inpakken en door uiteindelijk met een plof op de koffer te gaan zitten kon hij dicht en op slot.
Na een ontbijt van witte boterhammen met jam en heet water met melk en een theezakje afscheid genomen.
Karibu! =welkom Asante=bedankt!
Morgen hoop ik over vandaag te schrijven. Ik ben nu inBlessed Camp!
Iedereen heelerg bedankt voor alle leuke reacties. Dat doet me goedin het verre Afrika! Asante!
-
06 Januari 2013 - 06:16
Annelous Zeijlemaker:
Wauw mam, dat klinkt echt super allemaal! Hoop dat je een goede reis hebt gehad naar blessed camp. Ben benieuwd naar hoe het daar zal zijn. Veel dingen komen me wel bekend voor, er zijn hier alleen geen tuktuks. Geniet er van :)
xx Annelous -
06 Januari 2013 - 12:09
Jeanet:
Wat een verhaal. Zo lekker om te lezen en zo beeldend.
Haha...ik zie je al helemaal zitten, zo dubbelgeklapt in de matatu.
Geen plesante tocht, lijkt me zo.
Wat zal je de komende weken veel meemaken....vind het geweldig voor je.
Het zal ook wel erg aangrijpend zijn.
Ik blijf je op de voet volgen,hoor.
Dag kanjer.
-
06 Januari 2013 - 14:25
Simon Grin:
Hoi Willeke,
Jij maakt wat mee in een korte tijd, buiten alle indrukken van het land en de bevolking wordt je ook nog een kei in het in en uit pakken van je koffers. Verder weet je je eigen ook steeds weer klein te maken om ergenst in te passen en dat terwijl je daar groots bezig bent. Ik hoop dat je binnen kort je plekkie weet te vinden en wat nachtrust krijgt want dat heeft een mens toch nodig. Anders die hanen gewoon opeten, zijn ze toch nog ergens goed voor. Groetjes Simon. -
06 Januari 2013 - 14:54
Marijke De Winter:
Hoi Willeke,
Wat ben ik blij dat je, zij enigszins dubbelgevouwen, in Kenia bent aangekomen. Je snapt dat ik mij toch wel wat zorgen heb gemaakt... na onze Heemsteedse autorit...
Maar wat heerlijk dat je nu op je plaats van bestemming bent, dat je zoveel indrukken op mag doen, natuur en cultuur op mag snuiven maar bovenal veel kan/mag betekenen voor de kinderen aldaar...
Ik zou zeggen geniet er met volle teugen van... enne hakuna matata... met een warme groet van Marijke -
06 Januari 2013 - 15:08
Bea Van Dijk-Bakker:
Erg leuk om je indrukken te lezen. Ik hoop op nog meer verhalen. eel plezier en sterkte toegewenst. Bea -
06 Januari 2013 - 15:47
Ellen:
Ha Willeke,
Goed geschreven, ik zie het allemaal zo voor me gebeuren
Hopelijk is het nachtleven in blessed camp wat rustiger.
Weet je ook waarom ze gniffelen om jullie?
Je spreekt toch al een beetje Keniaans ?
Ik kijk uit naar je belevissen in Blessed Camp.
Groetjes van alle Knapen -
06 Januari 2013 - 16:14
Coby :
He Willie Billie
Heerlijk om je verhalen te lezen . Je zit in ieder geval niet stil , je word van hot naar her geslingerd en rijdt in zo -
06 Januari 2013 - 16:41
Lynda:
Lieve Willeke
My computer has translated for me and I understand lots of noise, people, new sights, strange food and so many new things to see - and still so many adventures to come. I am sure you will love it all. I admire you so much.
God Bless
Lynda -
06 Januari 2013 - 21:01
Simon Waterdrinker:
Hoi Willeke,
wat een belevenis is dat daar. Heb je een valhelm mee? Is denk ik hard nodig in die tuk-tuks,
Gisteren hebben we een goed bezochte nieuwjaarsreceptie gehad bij Anton in de schuur. Gasterij was niet beschikbaar. Super gezellig.
Vertroel die kleintjes maar lekker engeniet van je project.
Groetjes, Simon -
06 Januari 2013 - 22:08
Alice Zoon:
Mooi Willeke! -
07 Januari 2013 - 10:20
Esther Bakker:
Leuk om je ervaringen te lezen en ben weer benieuwd naar je volgende belevenissen.
Groetjes
Esther -
07 Januari 2013 - 15:57
Anneke@ Doingoood:
Hi Willeke, Je bent er en als het goed is nu wel echt naar Blessed Camp vandaag. Ben je al een beetje echt geland? Mooi dat je BLRC al gezien hebt, erg leuk om te lezen. Ik blijf je volgen en en een hele goede tijd gewenst. Succes met wennen in BC en ik ben best wel een beetje jaloers op je :-) Enjoy! Kwaheri ;-) -
07 Januari 2013 - 21:07
Laura:
Hoi Lieve mam,
Wat een hoop maak jij daar allemaal al mee! Wat schattig dat dat meisje zo naar je toe trok!
Nu zit je in het goede kamp, hier ook heel veel plezier en geniet ervan! Spreek je snel weer op skype!
Veel liefs Laura
-
07 Januari 2013 - 21:59
Mary Huijbens:
Hoi Willeke,
Heel leuk om je verslagen te lezen. Lijkt net of we een beetje met je mee kunnen kijken! Heel veel succes en een lieve groet ;-) -
08 Januari 2013 - 07:26
Ellen Knaap:
Hoi Willeke,
Je belevenissen beschrijf je zo goed, dat ik het helemaal voor me zie gebeuren.
Hopelijk is het s'nachts in blessed camp wat rustiger.
Jk kijk uit naar je volgende verslag.
Weet je ook waarom ze gniffelen?
Groetjes, Ellen -
08 Januari 2013 - 12:43
Barrie:
Lieve Willie,
Wat heerlijk zo reis ik een beetje met je mee...wat een indrukken...en wat een ervaringen zeg..die pakken ze je niet meer af!!
Geniet ervan liefs x Bar.
-
08 Januari 2013 - 18:41
Ilonka:
Hai Willeke, de reis en voorbereidingen op zich zijn al een hele belevenis. Misschien wel goed om even een paar dagen te acclimatiseren, te wennen aan de mensen, de drukte, het weer. Spannend hoe het je verder zal vergaan op de plek waar je, als het goed is, nu bent. Leuk om je verhalen te lezen.
Ik ga morgen gewoon hier in de Heemskerkse duinen weer wandelen met ons (uitgedunde) groepje. Veel succes en ook plezier gewenst! Ilonka -
09 Januari 2013 - 08:07
Adri:
Hoi Willeke,
Wat een leuk verhaal, nu al, je waant je helemaal in de sfeer van Afrika. Wij zitten hier natuurlijk weer in de regen. Ik zit met mijn koffie me voor te bereiden op onze wekenlijkse wandeling in het Heemskerkse Duin, met regenpak vandaag. Ik hoop nog veel verhalen van je te lezen. Heel veel succes.
groetjes Adri -
09 Januari 2013 - 22:49
Monique Veldt:
Lieve Willeke
Wat een ervaring zal jij op doen!!
Daar kunnen wij allemaal nog wat van leren als ik je reisverhalen zo lees.
Je doet het toch allemaal maar!!
Geniet van alles wat er om je heen gebeurd!Dan blijven wij lezen!
Lieve groetjes Monique -
10 Januari 2013 - 12:20
Lenny:
hé reiziger,
Wat een bijzonder belevenissen heb je. Ik kan mijn nog steeds niet voorstellen dat jij zo ver weg leeft op dit moment. Ik kan je stem horen lachen en praten en ik kan je zien bewegen, maar dan in de Nederlandse omgeving. Ik weet dat dit ook mijn herinnering is die ik samen met jou door de jaren heen gemaakt hebt.
Willeke ik ben zo benieuwd naar foto's van de omgeving waar je nu bent. Misschien dat het dan zichtbaarder wordt voor mij.
Ik ben nieuwsgierig hoe het jouw wel of niet veranderd door daar in deze omstandigheden voor 5 weken te leven en te werken.Wat doet het met je besef van goed en kwaad ?. Nu jij aan de lijve ondervindt hoe oneerlijk geld en macht verdeeld zijn.
Ik lees dat jij ook kunt skypen,als je zin hebt........ kun je mij skypen
Nu al kijk ik uit naar je volgende beschrijvingen.
Ik omarm je, -
11 Januari 2013 - 11:04
Corrie:
lieve willeke
wat leuk om al je verhalen te lezen.
en wat schattig zeg om die kindertjes.te verzorgen.
je wil ze zo wel meenemen denk.
wat zal alles een indruk maken op je zeg.
nog heel veel geluk daar.
liefs corrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
