Korter lukt even niet
Door: Willeke Zeijlemaker
Blijf op de hoogte en volg Willeke
05 Januari 2014 | Nederland, Heemskerk
3 januari, 2014
De dag rustig beginnen
7.30 uur: Het geluid van het bij elkaar harken van droge bladeren onder mijn raam, was de wekker voor.
De honden lagen vlak achter de deur, en kwispelden er op los. Ze zijn al aan me gewend en blijven in mijn buurt.
Een bekertje yoghurt als ontbijt. Beetje karig, maar het was tenminste iets.
De bewaker/tuinman heeft de tuin rondom het huis, blad en slangen vrij gemaakt.
Hij is een Christian en lijkt niet te willen horen, dat ik dat niet ben. Hij is erg gelukkig en dankt dit aan God.
Dat ik er nu ben en hem mee zou kunnen nemen naar Nederland voor een vakantie, is ook een actie van God.
Jennifer haalde me op en nam me mee naar Limbe Wildlife Centre. Hier heeft ze me rondgeleid.
Vandaag mocht ik niet te dichtbij de dieren komen i.v.m. eventuele overdraagbare virussen.
Apen zijn namelijk erg gevoelig voor menselijke virussen.
Wat een prachtige dieren heb ik gezien. Gorilla’s, chimpansees, drill’s en mandrill’s, monamonkey en nog meer soorten. Ook een bushbuck en duiker. 5 baby krokodilletjes en een schildpad.
1 python, helemaal alleen. En een grote lichtgroene Nijl krokodil.
In de bomen rondom de krokodil, maken de vele zwart gele weavers een drukte van je welste. De bomen hangen vol met op lampion lijkende nestjes. Ze vliegen af en aan met grassprieten ter versteviging.
Jennifer vertelde dat de weavers meeverhuizen, als de krokodil een andere plek op het terrein krijgt.
En niemand hier weet de reden.
Vandaag kennisgemaakt met Ainaire en haar man Javier. En tot mijn grote verrassing zat Liesbeth, de oprichtster van Weesaapjes, in hetzelfde kantoor.
De verzorgers van de dieren zijn Kameroeners.
De lunch was ietsje minder. Een soort spicy spinazie met een banaan, die niet naar banaan smaakte, maar iets weghad van een slechte aardappel. Jakkie!
Een Kameroener met zijn dochter (of zijn jonge vrouw… ) claimde me en verwacht me in zijn kerk in Buhea.
De hele dag heb ik me vermaakt ,vooral met aapjes kijken. Het blijft boeiend. Wat een prachtige dieren met hun manieren.
De dag hebben we afgesloten met een drankje en een pizza. Heel gezellig.
Er kwam onverwachts een melding dat Nimbus was ontsnapt. Een man-mandrill.
Door het vormen van een kring en een verdoving via een blaaspijp te geven, was hij te overmeesteren.
4 januari, zaterdag
Fruit hakken
De wekker ging vroeg af. Ik had niets te eten en de avond ervoor al een brood betaald in het kleine winkeltje op de hoek.
Het winkeltje was nog dicht. De bakker was nog 10 minuten lopen, maar nu had ik tenminste wat te eten.
Een meneer loopt langs me en wenst me een Happy Newyear en vertrouwd me toe dat hij naar de tandarts moet, maar hij heeft geen 10.000 franken…na enkele minuten vervolg ik mijn weg.
De gate is op slot, oh nee, en de bewaker hoort me niet, dan toch maar mijn niet goed passende sleutel met enig risico proberen. Wie weet, heb ik geluk…
De sleutel zit met een slag naar links in het slot en kan geen kant meer op.
Een jongeman, die ik letterlijk uit de struiken heb gehaald, heeft geprobeerd te helpen. Maar het mocht niet baten.
De bewaker en Liesbeth hoorden me eindelijk roepen en op de ijzeren deur bonken.
Alleen konden zij er niet uit om te helpen. Zomaar op eens lukte het de sleutel te draaien en er uit te krijgen, zodat de sleutel aan de andere kant van de poort weer kon draaien.
Dit alles was te tijdrovend, waardoor er geen tijd meer was om te eten.
Stipt 8.00 uur moesten we aanwezig zijn in het opvangcentrum.
De verzorgers en Ainaire, de dierenarts, waren allen aanwezig.
De opperverzorger verdeelde vanuit een schrift de taken.
Ik hoefde maar half half in ”quarantaine” niet te dicht bij de dieren.
Dekka nam me onder zijn hoede in de keuken.
Het was niet de lichtste taak…pff, ben er nog moe van en heb net geen blaren aan de binnenkant van mijn hand.
We liepen naar de bananen opslagplaats en zochten de rijpe bananen uit en deponeerden deze in kruiwagens.
Daarna de onrijpe bananen. De kruiwagens, hadden hun beste tijd gehad. Onder een snerpend gepiep van de wielen, manoeuvreerden we ze over en tussen hobbels en stenen door naar boven, naar de keuken. Daar gingen ze de kookpot in voor 45 minuten.
Onderwijl hakten we de ananassen in stukken. Zo ook de papaya’s. We haalden opnieuw 2 kruiwagens bananen…Ik voelde me als een bouwvakker in de leer. Achter het hek liep een gespierde gorilla met me op. Hij maakte sputterende geluiden met zijn lippen. Dit gebeurde bij de 3 e kruiwagen opnieuw. Javier vertelde later, dat hij de aandacht wilde. Een andere gorilla trommelde ongeduldig met zijn vingers op een stenen muurtje. Ik werd nauwlettend in de gaten gehouden…eh,of waren het de bananen.
Als de bananen gaar waren tilden we de pot van het vuur. Ze koelden ietsje af. Daarna maakten we telkens onze handen nat met koud water en plukten zo de nog gloeiend hete bananen uit de pot, en gooiden ze terug in de kruiwagen. Papaya’s en ananassen er bovenop.
Sojabonen weren in een bijna droge ketel gepoft. Proteïnen stonden ook op het menu.
Dekka gooide een paar keer een emmer water over de vloer. Met kleine wissers werkten we de viezigheid naar buiten.
De job was klaar.
Javier en Ainaire, zijn vrouw, nodigden ons uit om in Limbe aan zee tijdens een drankje naar de zonsondergang te kijken.
Het Sahara stof hing als mist in de bergen. Mount Cameroon was nog net te zien.
2 boortorens volop in zicht in zee, gaven het geheel een grauw, maar door de brandende lichtjes een bijzonder aanzien.
De oranje kleurende zonsondergang en hoog in de lucht vlogen immense vleermuizen. De fruit bats. Zij komen met duizenden van de dichtbegroeide eilanden aan vaste wal fruit eten.
Het werd wat fris en donker. Tijd om terug te gaan.
Jennifer en ik zaten in de laadbak van de auto. Dat was pas leuk.
Totdat we van de hoofdweg afgingen en over de stenen en langs de geulen hotsten…
Na een douche van ijskoud water, onder toezicht van de grootste kakkerlak van Kameroen, en een korte stroomstoring heb ik dit geschreven.
De dag rustig beginnen
7.30 uur: Het geluid van het bij elkaar harken van droge bladeren onder mijn raam, was de wekker voor.
De honden lagen vlak achter de deur, en kwispelden er op los. Ze zijn al aan me gewend en blijven in mijn buurt.
Een bekertje yoghurt als ontbijt. Beetje karig, maar het was tenminste iets.
De bewaker/tuinman heeft de tuin rondom het huis, blad en slangen vrij gemaakt.
Hij is een Christian en lijkt niet te willen horen, dat ik dat niet ben. Hij is erg gelukkig en dankt dit aan God.
Dat ik er nu ben en hem mee zou kunnen nemen naar Nederland voor een vakantie, is ook een actie van God.
Jennifer haalde me op en nam me mee naar Limbe Wildlife Centre. Hier heeft ze me rondgeleid.
Vandaag mocht ik niet te dichtbij de dieren komen i.v.m. eventuele overdraagbare virussen.
Apen zijn namelijk erg gevoelig voor menselijke virussen.
Wat een prachtige dieren heb ik gezien. Gorilla’s, chimpansees, drill’s en mandrill’s, monamonkey en nog meer soorten. Ook een bushbuck en duiker. 5 baby krokodilletjes en een schildpad.
1 python, helemaal alleen. En een grote lichtgroene Nijl krokodil.
In de bomen rondom de krokodil, maken de vele zwart gele weavers een drukte van je welste. De bomen hangen vol met op lampion lijkende nestjes. Ze vliegen af en aan met grassprieten ter versteviging.
Jennifer vertelde dat de weavers meeverhuizen, als de krokodil een andere plek op het terrein krijgt.
En niemand hier weet de reden.
Vandaag kennisgemaakt met Ainaire en haar man Javier. En tot mijn grote verrassing zat Liesbeth, de oprichtster van Weesaapjes, in hetzelfde kantoor.
De verzorgers van de dieren zijn Kameroeners.
De lunch was ietsje minder. Een soort spicy spinazie met een banaan, die niet naar banaan smaakte, maar iets weghad van een slechte aardappel. Jakkie!
Een Kameroener met zijn dochter (of zijn jonge vrouw… ) claimde me en verwacht me in zijn kerk in Buhea.
De hele dag heb ik me vermaakt ,vooral met aapjes kijken. Het blijft boeiend. Wat een prachtige dieren met hun manieren.
De dag hebben we afgesloten met een drankje en een pizza. Heel gezellig.
Er kwam onverwachts een melding dat Nimbus was ontsnapt. Een man-mandrill.
Door het vormen van een kring en een verdoving via een blaaspijp te geven, was hij te overmeesteren.
4 januari, zaterdag
Fruit hakken
De wekker ging vroeg af. Ik had niets te eten en de avond ervoor al een brood betaald in het kleine winkeltje op de hoek.
Het winkeltje was nog dicht. De bakker was nog 10 minuten lopen, maar nu had ik tenminste wat te eten.
Een meneer loopt langs me en wenst me een Happy Newyear en vertrouwd me toe dat hij naar de tandarts moet, maar hij heeft geen 10.000 franken…na enkele minuten vervolg ik mijn weg.
De gate is op slot, oh nee, en de bewaker hoort me niet, dan toch maar mijn niet goed passende sleutel met enig risico proberen. Wie weet, heb ik geluk…
De sleutel zit met een slag naar links in het slot en kan geen kant meer op.
Een jongeman, die ik letterlijk uit de struiken heb gehaald, heeft geprobeerd te helpen. Maar het mocht niet baten.
De bewaker en Liesbeth hoorden me eindelijk roepen en op de ijzeren deur bonken.
Alleen konden zij er niet uit om te helpen. Zomaar op eens lukte het de sleutel te draaien en er uit te krijgen, zodat de sleutel aan de andere kant van de poort weer kon draaien.
Dit alles was te tijdrovend, waardoor er geen tijd meer was om te eten.
Stipt 8.00 uur moesten we aanwezig zijn in het opvangcentrum.
De verzorgers en Ainaire, de dierenarts, waren allen aanwezig.
De opperverzorger verdeelde vanuit een schrift de taken.
Ik hoefde maar half half in ”quarantaine” niet te dicht bij de dieren.
Dekka nam me onder zijn hoede in de keuken.
Het was niet de lichtste taak…pff, ben er nog moe van en heb net geen blaren aan de binnenkant van mijn hand.
We liepen naar de bananen opslagplaats en zochten de rijpe bananen uit en deponeerden deze in kruiwagens.
Daarna de onrijpe bananen. De kruiwagens, hadden hun beste tijd gehad. Onder een snerpend gepiep van de wielen, manoeuvreerden we ze over en tussen hobbels en stenen door naar boven, naar de keuken. Daar gingen ze de kookpot in voor 45 minuten.
Onderwijl hakten we de ananassen in stukken. Zo ook de papaya’s. We haalden opnieuw 2 kruiwagens bananen…Ik voelde me als een bouwvakker in de leer. Achter het hek liep een gespierde gorilla met me op. Hij maakte sputterende geluiden met zijn lippen. Dit gebeurde bij de 3 e kruiwagen opnieuw. Javier vertelde later, dat hij de aandacht wilde. Een andere gorilla trommelde ongeduldig met zijn vingers op een stenen muurtje. Ik werd nauwlettend in de gaten gehouden…eh,of waren het de bananen.
Als de bananen gaar waren tilden we de pot van het vuur. Ze koelden ietsje af. Daarna maakten we telkens onze handen nat met koud water en plukten zo de nog gloeiend hete bananen uit de pot, en gooiden ze terug in de kruiwagen. Papaya’s en ananassen er bovenop.
Sojabonen weren in een bijna droge ketel gepoft. Proteïnen stonden ook op het menu.
Dekka gooide een paar keer een emmer water over de vloer. Met kleine wissers werkten we de viezigheid naar buiten.
De job was klaar.
Javier en Ainaire, zijn vrouw, nodigden ons uit om in Limbe aan zee tijdens een drankje naar de zonsondergang te kijken.
Het Sahara stof hing als mist in de bergen. Mount Cameroon was nog net te zien.
2 boortorens volop in zicht in zee, gaven het geheel een grauw, maar door de brandende lichtjes een bijzonder aanzien.
De oranje kleurende zonsondergang en hoog in de lucht vlogen immense vleermuizen. De fruit bats. Zij komen met duizenden van de dichtbegroeide eilanden aan vaste wal fruit eten.
Het werd wat fris en donker. Tijd om terug te gaan.
Jennifer en ik zaten in de laadbak van de auto. Dat was pas leuk.
Totdat we van de hoofdweg afgingen en over de stenen en langs de geulen hotsten…
Na een douche van ijskoud water, onder toezicht van de grootste kakkerlak van Kameroen, en een korte stroomstoring heb ik dit geschreven.
-
05 Januari 2014 - 13:07
Coby:
He wil
Ik heb weer heerlijk genoten van je prachtige verhaal . Super liefs Coby -
05 Januari 2014 - 13:23
Lenny:
Dag Willeke,
Wat beschrijf je het prachtig.Ik maak er een eigen soort video beeld in mijn hoofd van hoe jij je daar beweerd door de gebeurtenissen.
Ik kijk uit naar je volgende beschrijving.
Een Harte-groet, -
05 Januari 2014 - 14:42
Annelous:
Hoi lieve mam,
Wat fijn om te weten dat je goed bent aangekomen. Je wordt gelijk flink aan het werk gezet. Als ik het zo lees ga je in elk geval je plekje wel vinden. Ik hoop dat je veel voor de dieren kunt betekenen. Ben erg benieuwd naar al je belevenissen.
xxxx liefs,
Annelous -
05 Januari 2014 - 15:00
Hans:
Lieve Willeke,
Gelijk aan het werk gezet met het keiharde handwerk, het wordt tijd voor eelt op je handen niet meer dat softe van Nederland. Uit je verhaal komt wel naar voren dat het goed komt daar; zelfs de computer pericelen zijn gedeeltelijk opgelost alleen Skypen nog voor contact met het thuisfront. Nu al contact met een gorilla da’s een prachtig begin, als je over ruim een maand weg moet, waar je nu nog helemaal niet aan denkt natuurlijk, staan de tranen bij al die aapjes in hun ogen. Nu bij ons maar dat komt ook wel goed.
Kusjes,
Hans
-
05 Januari 2014 - 15:43
Suus:
Lieve willeke,
Wat kan je toch prachtig je verhaal schrijven net alsof we erbij zijn!
Fijn dat je daar zo geniet van de dieren en de dingen die je beschrijft.
Benieuwd naar je volgende verhaal!
Liefs groetjes suus -
05 Januari 2014 - 16:36
Sylvia:
hoi Willeke,
Nou je hebt in die paar dagen alweer heel wat gezien en meegemaakt :-) . Het is leuk om te lezen allemaal. En fijn om te weten dat je veilig aangekomen bent.Haha echt iets voor jou met die sleutel. Het lijkt me weer een hele ervaring daar. Maar poe wel zwaar al dat gesjouw met al die bananen. maarja is voor een goed doel.
Hopelijk mag je snel ook wat minder zware klusjes doen daar.
Nou Willeke denk om je rug,en veel plezier ,ik kijk uit naar je volgende verhaal
groetjes je zussie xxx -
05 Januari 2014 - 18:13
Juliëtte:
Hoi Willeke,
Wat ontzettend leuk geschreven!
Je hebt al heel wat meegemaakt in korte tijd, gaaf hoor.
Volgens mij hoef je je daar niet te vervelen, als ik het zo lees. Geniet er maar lekker van!
Groetjes Juliëtte -
05 Januari 2014 - 20:13
Opa En Oma:
Fijn verhaal Willeke wij zijn benieuwd naar je volgende belevenissen. Waarom moeten bananen eigenlijk gekookt worden? Zijn die beesten inmiddels al verwend door jullie?
gr.Opa -
07 Januari 2014 - 11:29
Ellen:
Ha Willeke,
Wat een mooi overlevingsverhaal.
Plaag die apen niet zo door vlak langs ze te paraderen! Ha, ha.
Veel sterkte en geniet van alles, maar dat lukt al zo te lezen.
Jij hebt zoveel te bieden!
Groetjes, Ellen.
-
08 Januari 2014 - 13:57
Gwendolyn:
Wat leuk dat je ons nu al even kon berichten! Ben heel benieuwd naar wat je nog allemaal gaat meemaken!
Je moet trouwens nog wel even instellen dat je in Kameroen bent, want nu staat er nog een Nederlands vlaggetje bij ;)
Liefs Gwendolyn -
09 Januari 2014 - 10:20
Mireille:
Jeetje Willeke....
Wat voelt mijn leventje nu saai: zo achter het computerscherm op mijn overvolle bureautje, buiten de grijze luchten, op het, jou vertrouwde, Hogesteeg...
En jij in de tropen, tussen de apen, bananen, onbekende mensen en bomvol nieuwe indrukken...
Mmm.... ik ben zelfs stiekem een beetje jaloers op de blaren op je handen en de onaantrekkelijke maaltijden!
Wat een ervaring zeg! En wat leuk, zo'n nieuwe wereld waarin de dieren centraal staan!!
Geniet, geniet, geniet...
En... hou ons nu en dan op de hoogte, dan kan ik lekker een beetje meedromen!!
Veel liefs uit ons kleine, maar ook mooie, kikkerlandje!
Xxx Mireille -
10 Januari 2014 - 11:55
Iris Akkerman:
Leuk om te lezen Willeke!!!
Geniet vooral daar!XxIris -
10 Januari 2014 - 12:01
Pauline:
Ooohh Willeke, wat maak je allemaal weer mee.. Super joh!
Even een kort berichtje wat ben te werk;-)
Liefs -
10 Januari 2014 - 18:54
Simon:
Hoi Willeke, het gaat je goed zo te lezen. Bananen koken en lonken naar de apen. Het moet niet gekker worden. Er zijn er zo te lezen al genoeg die je willen claimen maar dat gaat mooi niet door, wel terug komen he. Als je je zelf tenminste niet opsluit met al dat mooie hang en sluitwerk :-)) Ik heb genoten van je verhaal dus ga zo door. Groetjes Simon. -
14 Januari 2014 - 19:00
Corrie:
Hoi willeke.
wat een geweldig iets waar je nu weer bent beland.
wat kan je daar genieten maar je moet ook hard werken zeg.
maar het is voor een goed doel.
leuk zo tussen de dieren.
geniet er maar lekker van.
heel veel liefs .
corrie. -
15 Januari 2014 - 00:37
Dorothe:
He Willeke, alles goed?
Lees net je verslag van de eerste dagen, wat n andere wereld! Bijna niet voor te stellen in ons natte kikkerland. En wat heb je al veel soorten apen gezien! Klinkt allemaal heel bijzonder. Ben zelf aan t aftellen voor ZA...
Geniet er van en zorg goed voor jezelf...(wel eten hoor! Ha! )
Liefs Dorothe -
15 Januari 2014 - 12:18
Ina:
Hoi Willeke,
Heb alweer genoten van je verhalen, ik zie het helemaal voor me, haha,
Geniet er allemaal van want het is zo weer voorbij. Ik blijf je volgen,
Liefs Ina -
17 Januari 2014 - 04:38
André:
Hoi Willeke
Het is leuk om te lezen wat je zoal meemaakt.
Nou ik wens je nog veel plezier.
Andre ( nachtdienst) -
21 Januari 2014 - 21:11
Marijke D.:
Hai Willeke, lees nu pas je avontuur (had je naam verkeerd gespeld..) Je vertelde mij dat je aapjes ging verzorgen maar ik lees meer over gorilla's dan over kleine lieve schattige aapjes, en dan moeten jullie er ook nog een gedwongen spuiten (oké met een blaaspijp)....Wat een avontuur, Will, baby krokodillen, monamonkey's, schildpadden en madrill's......ik vind een bejaarde poes al veel werk....
En dat eten...! daar kan Sonja Bakker nog wat van leren....wat zal die pizza lekker gesmaakt hebben....
Lieve Willeke, een avontuur om jaloers op te worden!!! Jij bent weer een mooie ervaring rijker!!! Ik wens jou nog heel veel geniet momenten toe en kom veilig weer thuis.
Lieve groet, Rijk -
23 Januari 2014 - 12:55
Jeanet Cochius:
Hallo die willeke...jij ondernemende dame.
Ik zit momenteel op koh samui in thailand en heb het wel wat rustiger als jou.
Enkel mijn richard, die soms als een mandrill aap om me heen loop te springen...haha.
Ik heb weer genoten van je verhaal. Je maakt wat mee. Geweldig hoor.
Ben trots op je..echt waar.
Kus van jeanet -
23 Januari 2014 - 20:07
Nia En Sandra:
Hallo Willeke
We hebben met plezier dit gelezen, spannend, eng, leuk, griezelig maar vooral een hele ervaring.
Blijf genieten en schrijven, tis te leuk om te lezen, jij heb straks echt wat te vertellen in de nachtdienst.
liefs Nia en Sandra -
26 Januari 2014 - 20:50
Alice:
Hoi Willeke
Ik heb pas 2 verslagen van je gelezen...gaat het goed daar? -
27 Januari 2014 - 09:13
Ellen Knaap:
Lieve Willeke
Gefeliciteerd met je verjaardag!
Ik kan niet even komen koffiedrinken, ha, ha.
Ben heel benieuwd naar alle belevenissen en foto's, maar ik moet nog een poosje geduld hebben!
Een dikke knuff van mij en de andere Kn( apen)
Groetjes, Ellen -
27 Januari 2014 - 16:05
Bert En Christna:
Hallo Willeke,
Wij willen je fELICITEREN met je verjaardag.
En een hele fijne dag toewensen.
Waarschijnlijk heb je het zo druk met de aapjes,dat je s'avonds geen puf meer hebt om te schrijven.
Hopen snel weer wat van je te horen.
Groetjes Bert en Christina
-
27 Januari 2014 - 19:38
Ina :
Hallo Willeke,
Ook van ons de hartelijke felicitaties voor je verjaardag !
Nog leuke dagen en een veilige terugkomst.,
Groeten Dick en Ina -
28 Januari 2014 - 12:21
Coby:
Heeeeeeeeeeeeeee Willie Billie
Wat is het stil om jou heen ???????????????????????
Nog heeel veel knuffels van mij voor je verjaardag x
Jeetje je gaat bijna alweer terug . Goede terugreis .
Cootje Co -
29 Januari 2014 - 13:44
Lenny :
Dag lieve Willeke,
van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Ik ben benieuwd wat de aapjes voor jou als verassing hadden en hoe het klonk toen zij voor je zongen.
Ik maak mij geen zorgen omdat je lang niet meer hebt geschreven je zal daar een reden voor hebben.
dan wens ik je een fijne terug reis en hoop je snel weer te zien.
een Harte groet,
Lenny
-
29 Januari 2014 - 17:29
Saskia:
Lieve willeke
Hopelijk alles goed met je. Je hebt vast weer veel mooie verhalen te vertellen. Gaan we snel doen onder het genot van een borrel/sapje. Geniet nog maar even voor je weer in ons koude kikkerlandje terugkeer. Liefs en tot gauw! ! Saskia -
30 Januari 2014 - 18:45
Corrie:
willeke.
het is nu echt zo van waar ben jij.
nog gefeliciteerd met je verjaardag.
en gaat alles goed daar.
we horen je niet meer.
nou in iedergeval nog veel plezier.
en ik wens je een hele goede reis terug
veel liefs van corrie -
01 Februari 2014 - 11:10
Marijke Zeijlemaker:
Hoi Willeke,
allereerst nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
wat heb je weer een leuk verhaal geschreven. Een heel boeiende reis voor een prachtig doel. Ik ben heel benieuwd naar je verdere belevenissen en hoop die snel te horen. Veel succes daar. Groetjes, marijke -
06 Februari 2014 - 19:15
Mirjam:
Hallo Willeke,
Ja hoor, eindelijk een berichtje van mij........heeft wel lang geduurd hé ?
Je had het misschien niet meer verwacht, maar vergeten zal ik je niet hoor !
Vooral nu ik dit avontuur van je lees, zijn mijn gedachtes weer helemaal bij jou.
Tjonge wat een verhalen, harstikke leuk !
De laatste tijd vlieg je van het ene gebied naar het andere gebied.
Je bent voor mij niet meer bij te houden ! Je lijkt wel een journaliste.
Soms ga je zó snel,dat ik niet meer weet waar je nu echt bent.
En daarom heb ik de verjaardagskaart naar je thuisadres gestuurd.
In iedergeval ben ik je verjaardag niet vergeten.
Alweer een goed teken toch ?
Ondanks dat we elkaar niet meer zoveel zien, door al jouw reizen, werk en andere beslommeringen vind ik het heel erg leuk jouw verhalen te lezen, en zelfs een foto van je te bekijken.
Hopelijk hebben we na jouw reis, tijd om elkaar weereens te ontmoeten zoals vanouds.
Wanneer is je avontuur ten einde ? Of zit je al in het vliegtuig terug ?
Pas je een beetje op voor de krokodillen, je weet welke collega opgegeten is door een krokodil.
Er is ook niets meer van hem terug gevonden, zelfs zijn sokken niet meer.
Volgens mij moet ik stoppen met deze brabbel, want anders wordt het een lange brief, en dat is denk ik niet de bedoeling van deze reactie pagina.
Weet je nog Willeke, vroeger in onze jonge jaren, hoevaak we elkaar schreven.
Pakken brieven ! Toen had je er al last van haha.
Maar nu schrijf je bijna voor de krant, je bent een echte verhalen vertelster, dat heeft altijd al in je gezeten.
Sorry voor de lange reactie, maar ik had nu even de kans om je het een en ander te schrijven.
Wie weet tot gauw.....Veel plezier, en zorg goed voor die schattige aapjes, zoals je als een ziekenverzorgende altijd goed hebt gezorgd en nog steeds zorg hebt voor de zieke mensen in Nederland.
Het gaat je goed......Heel veel liefs van Mirjam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
